In de verhalen van Michelle van der Kind ligt de dreiging continu op de loer. Een vrouw vlucht in een gestolen roeiboot voor het water. Familieverhoudingen worden op scherp gezet tijdens een loterij om een erfenis. Een tv-meteoroloog moet onderduiken nadat ze een onheilspellend weerbericht heeft gebracht. Een lerares laat een bus vol kinderen achter in overstroomd gebied. De levens van de personages in Weertij komen samen rond een mysterieus pension aan de rand van de duinen – de branding van de zee raast in de verte, toiletten overstromen, de mist trekt nauwelijks op. Terwijl op de achtergrond het waterpeil stijgt, komen de onderlinge verhoudingen steeds verder onder druk te staan.

Met haar rijke verbeelding en beheerste stijl zet Van der Kind haar personages voor het blok: onder welke omstandigheden kies je voor jezelf, ook als dat ten koste gaat van een ander? Begripvol maar genadeloos – en met een verrassende dosis zwarte humor – legt ze bloot dat doodnormale mensen op onvoorziene manieren kunnen veranderen. Het maakt de duistere verhalen in Weertij moeilijk af te schudden.