Tien jaar geleden, op 14 september 2015, werden voor het eerst zwaartekrachtgolven gemeten. Het was het eind van een wetenschappelijke zoektocht van een eeuw, die begon met Albert Einsteins geniale inzichten in ruimtetijd en zwaartekracht.

In de loop van die eeuw beseften natuurkundigen dat zwarte gaten, voorspeld door Einsteins theorie, daadwerkelijk bestaan, en dat hun cataclysmische botsingen rimpelingen kunnen opwekken in de ruimtetijd zelf. Lange tijd leek het onmogelijk om deze zwaartekrachtgolven ooit te betrappen, maar met ingenieuze, kilometers grote detectoren lukte dat uiteindelijk toch.

Bruno van Wayenburg beschrijft in beeldende en heldere taal hoe het eind van deze wetenschappelijke queeste ook het begin is van een volgend hoofdstuk, waarin duizenden steeds nauwkeurigere detecties van zwaartekrachtgolven zwarte gaten direct zichtbaar maken, en een compleet nieuw venster op ons heelal openen.

Lees hier een fragment