Het Engels heeft James Joyce, het Italiaans Stefano D’Arrigo, het Duits Uwe Johnson. In hun werk wordt de taal opnieuw gemaakt, literatuur opnieuw uitgevonden, de werkelijkheid opnieuw geschapen. Bij hen is de verbeelding aan de macht om een groter verhaal te vertellen, om zinnen te scherpen, om de geest bij te vijlen. En voor Wereldbibliotheek is dat J.Z. Herrenberg.

Opperhalfrond gaat verder waar Nederhalfrond eindigt. De roman is een spiegelpaleis, waarin de auteur de werkelijkheid nu eens op de korrel neemt, dan weer met mededogen over zijn hoofdpersonen schrijft. Die weten ook niet hoe ze hun bestaan richting moeten geven in een wereld die geregeerd wordt door media, die steeds sneller draait, die uiteenvalt en waarin verbanden oplossen.

Ja, dit is een meer dan ambitieus project. Dat ook nog eens in een volstrekt eigen universum van taal, structuur en stijl wordt uitgevoerd. Laat u meeslepen door de ideeënrijkdom, de vormkracht en de bijtende humor op de beats van de bezwerende zinnen, laat u verleiden door het duizelingwekkende aantal personages, en verdwaal in dit literaire spiegelpaleis.

Het vergt veel van de lezer, maar wie er zich aan overgeeft wordt beloond. Per aspera ad astra!