Moeder Aarde is gedoemd te sterven. Door onomkeerbare milieuontwrichting is zij verworden tot de stiefmoeder die haar eigen kinderen eet. ‘Dochter Aarde’ verhaalt van de lotgevallen van een internationale groep van tweehonderdvijftig mensen die, onder auspiciën van de Verenigde Naties, op zoek gaat naar een maagdelijk schone planeet: de Witte Bruid.

Behalve een sciencefictionverhaal is ‘Dochter Aarde’ een spirituele zoektocht, over de vraag hoe we ons opnieuw met onszelf en al het bestaande kunnen verbinden.

— Harm Stapert, Waterman, kwam in 1953 ter wereld tijdens de watersnoodramp in Zeeland. Fries van geboorte, woonachtig in de stad Groningen. Combineerde bijna twintig jaar lang zijn werk als leraar in het praktijkonderwijs met postbezorgen. Schrijft van jongs af aan gedichten en verhalen, die eerder in tijdschriften en bloemlezingen verschenen. Bij Uitgeverij Palmslag debuteerde hij in 2018 met de verhalenbundel ‘Scherven hebben geluk’. In 2019 verscheen zijn gedichtenbundel ‘Greep naar de maan’, in 2021 de roman ‘Een schuurtje in het helse paradijs’.